چهارمین برنامه از مجموعه برنامه های "شب های فرهنگی"/ "روابط اجتماعی در نهج البلاغه"

۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۴:۳۰ کد : ۱۴۸۴۵ اخبار فرهنگی انجمن ها
تعداد بازدید:۲۹۰
نشست "روابط اجتماعی در نهج البلاغه" در قالب طرح شب های فرهنگی دانشگاه در ماه مبارک رمضان، با حضور حجت الاسلام والمسلمین، دکتر محمود تقی زاده داوری، استاد دانشگاه علامه طباطبائی و عضو هیئت امنای موسسه شیعه شناسی، به همت انجمن علمی-دانشجویی علوم قرآن و حدیث به صورت مجازی برگزار شد.
چهارمین برنامه از مجموعه برنامه های "شب های فرهنگی"/ "روابط اجتماعی در نهج البلاغه"

چهارمین برنامه از مجموعه برنامه های شب های فرهنگی دانشگاه در ماه مبارک رمضان با عنوان "روابط اجتماعی در نهج البلاغه" به همت انجمن علمی-دانشجویی علوم قرآن و حدیث به صورت برخط برگزار شد.

به گزارش معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی، نشست "روابط اجتماعی در نهج البلاغه" در قالب طرح شب های فرهنگی دانشگاه  در ماه مبارک رمضان، با حضور حجت الاسلام والمسلمین، دکتر محمود تقی زاده داوری، استاد دانشگاه علامه طباطبائی و  عضو هیئت امنای موسسه شیعه شناسی، به همت انجمن علمی-دانشجویی علوم قرآن و حدیث به صورت مجازی برگزار شد.

دکتر محمود تقی زاده داوری، در این نشست با بیان اینکه در نهج البلاغه و متون دینی تشبیهاتی وجود دارد که می توان از آنها به عنوان الگو و مدل برای روابط انسانی و اجتماعی استفاده کرد، گفت: متون دینی، ما را در چگونگی شکل­گیری روابط اجتماعی راهنمایی می‌کنند و نشان می­دهند که این روابط بر چه مبنا و اصولی باشد. در متون دینی به طور عام و در نهج البلاغه به طور خاص، چهار دسته تمثیل و تشبیه وجود دارد.

وی ادامه داد:دسته نخست تشبیه های اندام واره ایست، که زندگی اجتماعی انسان را به بدن و اعضای آن تشبیه می کند. اعضای بدن با هم روابط تعاونی دارند و هر عضو در حالی که کار خودش را انجام می دهد ولی نتیجه کلی همکاری اعضا، بقای موجود زنده را تضمین می کند. حیات و دوام اجتماعی نیز بستگی به تعاون، همکاری، همیاری و سازگاری اعضای آن با یکدیگر دارد.

دکتر تقی زاده داوری عنوان کرد: دسته دوم تشبیه­ها، زندگی اجتماعی را به پدیده‌ای بی‌جان تشبیه می‌کنند که به آنها، تشبیه­های مکانیکی نیز می­گویند. به طور مثال، گاهی حیات اجتماعی را به کشتی تشبیه می­کنند و انسان­ها را مسافران آن کشتی می دانند که با رفتار وروابط خود یا سالم به مقصد می رسند یا همگی غرق می­شوند. گاهی هم زندگی اجتماعی را به ساختمان یا بنا تشبیه می کنند که دیوارهای ساختمان همدیگر را نگه می دارند تا بنا پایدار بماند. یا نوع دیگری از تشبیه­های مکانیکی است که انسان­ها را به آینه تشبیه می کند که باید زشتی ها و زیبایی های هم را به یکدیگر نشان دهند و باعث رشد هم شوند.

وی با بیان اینکه سومین دسته از تشبیه ها، تشبیه زندگی اجتماعی به میدان یا بازار است، افزود: همانگونه که در میدان اسب دوانی، اسب ها با هم رقابت سالم برای پیروز شدن و بردن جایزه مسابقه دارند، در میدان روابط اجتماعی نیز باید مسابقه داد تا بتوان پیروز شد و جایزه که همان بهشت است را از آن خود کرد. البته توجه به این نکته فراموش نشود که دست زدن به کارهای ناشایست که باعث خارج کردن دیگر افراد از این مسابقه می شود درست نیست،بلکه منظور ما یک مسابقه سالم و رقابتی است.

استاد دانشگاه علامه طباطبائی بیان کرد: دسته چهارم نیز تشبیه هایی است که زندگی اجتماعی را به زمین کشاورزی تشبیه می کند. دنیا مانند کشتزار و زمین زراعی آخرت است.زمینی که انسانها باید در آن کشت می­کنند و در نهایت یا محصولی عالی برداشت می­کنند که درآمدزا است و رحمت و رضوان الهی را به دست می‌آورند و یا باد درو می کنند و چیزی حاصل شان نمی شود.

وی در پایان گفت: هدف از این تمثیل ها و تشبیه ها، تشویق برای به دست آوردن بهشت ورضوان الهی است. انسان باید هر روز تمرین و فعالیت کند و از یکجا نشینی فاصله بگیرد. اگر می‌گویند که در بازار هستید، حواسمان باشد در این بازار کلاه سرمان نرود و یا سر دیگری کلاه نگذاریم. اگر می‌گویند که در حال کشاورزی هستید، مراقب باشیم که زمین آب می خواهد، کود می_خواهد و آن را باید شخم زد و زحمت کشید. همه اینها برای این است که جامعه دینی به جامعه فاضله و کانون اخلاق تبدیل شود و از جامعه جاهله فاصله بگیرد.

انتهای پیام/


نظر شما :