مستندی از جنس فقر

اکران مستند «من، دنیل بلیک»، به همت انجمن علمی_دانشجویی تعاون و رفاه اجتماعی ظهر دیروز، سه‌شنبه، ۱۰ اسفندماه در سالن مطهری دانشکده علوم اجتماعی برگزار شد.

به گزارش عطنا، این مستند، روایت دنیل بلیک، پیرمرد نجار ۵۹ ساله‌ای است که پس از نجات یافتن از حمله قلبی تصمیم می‌گیرد، دست از کار کردن بر دارد و برای گرفتن حقوق از خدمات اجتماعی کشور انگلستان اقدام کند. اما بعد از مدتی دنیل بلیک متوجه می‌شود که سیستم خدمات اجتماعی او را واجد شرایط به حساب نیاورده است.

این اتفاق باعث می‌شود که او وارد مرحله جدیدی از زندگی خود بشود و سعی در پیدا کردن کار جدیدی بکند. خط سیر این مستند زمانی شروع می‌شود که وی علی رغم عدم توانایی در اداره زندگی خود، سعی در کمک به یک خانواده تنهای دیگر می‌کند.

مستند که سعی در به چالش کشیدن نظام خدمات اجتماعی بریتانیا دارد در لوای یک روایت ساده، به معضلات جامعه انگلستان، از جمله بروکراسی و مدیریت ضعیف، خود خواهی مسئولان، و فقر می‌پردازد.

اثر کن لوچ، نشان‌دهنده تضاد طبقاتی است که در این جامعه ریشه دارد و همچون خوره به جان شهروندان این کشور افتاده است، این در حالی است که کشور انگلستان به عنوان یک کشور صنعتی از ثروت فراوانی است برخوردار است.

این تمرکز ثروت در دست اقشار اقلیت جامعه، کن لوچ، کارگردان آسیب‌شناس و چشم بینای درد‌های انگلستان را بر این داشت تا به ساخت مستندی از جنس فقر و تضاد طبقانی و ناکارآمدی نهاد‌های تاثیر گذار رفاه اجتماعی بپردازد.

کن لوچ که بیش از ۵۰ فیلم در کارنامه خود دارد، امسال با فیلم «من، دنیل بلیک» برای سیزدهمین بار، در بخش رقابت برای بهترین فیلم جشنواره کن شرکت کرد و توانست نخل طلای جشنواره فیلم کن ۲۰۱۶ را دریافت کند.

وی ۱۰ سال پیش به خاطر فیلم «بادی که ساقه‌های جو را تکان‌ می‌دهد» اولین بار این جایزه نخل طلای کن را از آن خود کرده بود.

گفتنی است انجمن علمی_دانشجویی تعاون و رفاه اجتماعی مدتی‌ است که اقدام به اکران و بررسی فیلم‌های خارجی با مضمون اجتماعی می‌کند و ازجمله هفته گذشته فیلم «هیولای پول» را برای دانشجویان به نمایش گذاشت.